czwartek, 29 stycznia 2015

Sprawdź ile tracisz, jeżeli nie promujesz swojej firmy w Google

Promuj swoją stronę w internecie. Masz dwa sposoby - pozycjonowanie bytom i kampanie reklamowe Google Adwords.

Jeśli nie ma twojej firmy w Google - tracisz

SEO z punktu widzenia pozycjonera to nie jest taka łatwa praca. Wielu właścicieli firm nie ogarnia, dlaczego nie ma błyskawicznym rezultatów, lub czemu to tyle kosztuje.

Trzeba zrozumieć jeden prosty fakt - to, że pozycjonowanie jest coraz bardziej powszechne i staje się czymś tak oczywistym dla firmy, jak posiadanie strony internetowej, ma to swoje dobre i złe strony.


Biznes w sieci - SEO i AdWords

Oczywiste, że dobre jest to, że rośnie liczba potencjalnych klientów. Za tym jednak zwiększa się również konkurencyjność w branży, co czasami wypada całkiem kuriozalnie. Pozycjonowanie dopisują sobie do oferty prawie wszyscy, którzy mają cokolwiek wspólnego z internetem. Albo i nie związanym. Bo jeszcze rozumiem firmy zajmujące się stronami, lub prowadzeniem fejsbukowych fanpejdży. Ale... Poligrafia? Naprawdę? Tak - naprawdę.

Więc teraz jest czas, żeby spojrzeć na złe strony popularności usługi. A jest nią wzrost konkurencji w Google. Firmom się wydaje, że SEO nie może być drogie. Cóż - może na jakieś wyjątkowo mało konkurencyjne frazy da się niedrogo. Ale takich jest już coraz mniej. Szkoda, bo prowadzi to do niezdrowej konkurencji cenowej, która tak naprawdę nie jest korzystna dla nikogo.


A co z AdWords?

Po drugie - AdWords. To dobre uzupełnienie pozycjonowania, jeśli potrzebujesz efektów natychmiast i możesz ponieść większe koszty. Często obsługą kampanii zajmują się te same firmy, które oferują SEO.

Po trzecie - social media. Tu zakres może być różny, ponieważ zależy od branży. Fanpejdż na Facebooku można z powodzenie prowadzić samodzielnie, jednak jeżeli n ie masz do tego czasu, lub weny - zainwestuj w dobrego copywritera. Sam fanpejdż dobrze działa wizerunkowo, o bezpośrednie korzyści raczej ciężko.


Kilka słów o SEO z drugiej strony barykady

Mam firmę, stronę www i co dalej? Czyli o tym jak wykorzystać internet w celach biznesowych. Przede wszystkim sprawdź jak radzi sobie konkurencja. Masz kilka opcji, można skorzystać ze wszystkich na raz, co powinno dać najlepszy efekt.

Po pierwsze - pozycjonowanie. Jeżeli działasz na rynku lokalnym i konkurencja nie zdążyła jeszcze docenić znaczenia wyszukiwarki Google, to nie powinno wyjść zbyt drogo. Jednak gdy słowa kluczowe mają wysoką konkurencyjność i zasięg ogólnopolski, to musisz uzbroić ię w cierpliwość bo pozycjonowanie trochę potrwa, i musisz szykować się na większy wydatek.


Facebook, a prowadzenie biznesu

Media społecznościowe to często wałkowany temat. Pisze się wiele o tym jakie dają możliwości, mówi się też o niebezpieczeństwach.

Konto na Facebooku mają prawie wszyscy. Niewielu jednak zamieszcza tam treści w sposób przemyślany - zdjęcia dzieci, mieszkań, aut, fotki z wyjazdów, z imprez. Lajkowanie czego popadnie , chętniej to co umieszczamy na fejsie, ma znaczenie w "realu". Jeśli wysyłamy CV, bo chcemy mieć pracę, możemy zakładać, że zanim szef nas zatrudni, to sprawdzi nasze konto. Czy jest się czego obawiać?
Jeśli nie umieszczamy wszystkiego jak leci, nie dajemy lajków gdzie popadnie, to możemy być bezpieczni. Jednak każdy może dowiedzieć się co lubimy, na jaką partię głosujemy, jakie są nasze poglądy, na co wydajemy kasę, na jakim standardzie żyjemy, jakie mamy zwierzęta/dzieci/partnerów...

To są treści prywatne. I w tej sferze powinny takie pozostać. Nie zapominajmy, że to świadczy o nas, możemy byc potencjalnie bardzo dobrymi pracownikami, ale jeśli na swojej tablicy źle wyrażamy się o swoim poprzednim pracodawcy (lub co gorsza - o obecnym) to może nam zamknąć drzwi do kariery. Tak więc - publikujmy treści w portalach społecznościowych w sposób bardziej przemyślany - to się opłaci.


wtorek, 27 stycznia 2015

Radca prawny

radcy prawni katowice

Dlaczego warto znać swoje prawa?

Z powodu łatwiejszego dostępu do aplikacji, zawód prawni stracił trochę na prestiżu. Konkurencja na rynku jest całkiem spora, ponieważ młodzi prawnicy mogą sobie pozwolić na niższe ceny.

Mimo to świadomość tego jakie mamy prawa jest w Polsce zbyt mała. W efekcie często padamy ofiarą oszustw, tych mniejszych i bardziej skomplikowanych. Ostatnio dość głośna była sprawa doradców, którzy doradzili klientom bardzo niekorzystne lokaty, doprowadzające do straty oszczędności. Warto konsultować umowy z prawnikiem, jeżeli istnieje chociaż cień ryzyka straty pieniędzy.

Oszukują nas również sklepy, sprzedając wadliwy towar. Często dużym problemem jest nie uznanie reklamacji - naprawdę warto o to walczyć, ponieważ sądy najczęściej rozstrzygają sprawy na korzyść konsumenta. To bardzo częsty problem, na wielu stronach internetowych i forach ludzie zgłaszają problemy z reklamacją ewidentnie wadliwych produktów. Wychodzi na to, że jest to problem powszechny. Jeżeli wydajesz na buty kilkaset złotych i okazują się być wadliwe, to masz prawo do zwrotu. Porada prawna wyjdzie taniej, niż nowe obuwie.


Brak świadomości prawnej

I ty możesz łamać prawo, nawet o tym nie wiedząc. Nieznajomość prawa nie zwalnia z jego przestrzegania i nie jest czynnikiem łagodzącym. Bardzo łatwo można się przekonać łamiąc prawo budowlane.

To bardzo ciekawy temat, który wielu Polaków podnosi ciśnienie. W naszym kraju prawo budowlane jest niezwykle restrykcyjne, mnóstwo prac wymaga pozwolenia na budowę, lub zgłoszenia. Usunąłeś ściankę z karton-gipsu, albo postawiłeś nową? Musisz to zgłosić. Wymieniłeś gniazdka elektryczne na nowe? Musisz to zgłosić. Robisz remont dachu, i okazało się, że konstrukcja wymaga wymiany? Potrzebujesz pozwolenia na budowę. Nieważne, że odsłonięty dach wymaga natychmiastowej naprawy - musisz dostarczyć projekt (zrobiony przez architekta z uprawnieniami, musisz skompletować kilka dokumentów, dostarczyć wszystko do urzędu i czekać na decyzję. A można czekać całkiem długo.

Nic więc dziwnego, że większość remontów w polskich domach to tak naprawdę łamanie prawa. Większość prac wymaga zgłoszenia, a czekać trzeba 30 dni, brak sprzeciwu oznacza zgodę.


Paremia prawnicza - definicja

Paremia prawnicza ? krótka sentencja (zasada, maksyma), sformułowana najczęściej przez jurystę będącego uznanym autorytetem prawniczym (z reguły jurystę starożytnego Rzymu), wyrażająca w przystępny sposób fundamentalną zasadę prawną.

Zaletą jest ich uniwersalność, zrozumiałość dla prawników niezależnie od języka ojczystego. Prawnicy współcześnie chętnie sięgają do paremii, stanowią one też częsty element retoryki prawniczej1.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Paremia_prawnicza


Łatwo złamać prawo - na przykładzie lasów

Ignorantia iuris nocet - nieznajomość prawa szkodzi, tak głosi stare rzymskie przysłowie. Trudno się z tym nie zgodzić. A prawa przestrzegać wbrew pozorom nie jest łatwo.

Jednym z takich praw, które łatwo złamać jest zakaz biwakowania na terenach lasów państwowych. Nie można legalnie robić w lesie namiotu, rozpalić ogniska (lub grilla) - jest to nielegalne. Wiele osób o tym nie wie, narażając się na mandat.
W lesie nie można również spuścić psa ze smyczy, to może byłoby i zrozumiałe, ale... gdzie w takim razie mogą się wybiegać nasze czworonogi?

De facto nigdzie, ponieważ nie ma parków psów, ani wyznaczonych do tego terenów, pozostają tylko działki prywatne.

W lesie można jedynie zbierać grzyby, jagody czy inne runo leśne. Jednak... też możemy załapać się na mandat.

Mimo zakazu śmiecenia i nowej ustawy śmieciowej, jakoś w lasach ilość śmieci nie maleje. Tak więc zamiast walczyć z poważnym problemem, zabrania się ludziom korzystania z lasów w celach rekreacyjnych. Dla przykładu w krajach skandynawskich i nadbałtyckich rozbicie namiotu, rozpalenie ogniska itd, są całkowicie legalne. Nie można jednak zostawiać za sobą śmieci. Da się? Da - lasy skandynawskie są naprawdę czyste.


Ignorantia iuris nocet - podstawa prawa

Ignorantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi) ? jedna z podstawowych zasad prawa, wywodząca się z prawa rzymskiego, pokrewna do Ignorantia legis non excusat.

Zgodnie z nią, nie można zasłaniać się nieznajomością normy prawnej. W praktyce wyraża się ona tym, że nikt nie może podnosić, iż zachował się niezgodnie z normą dlatego, że nie wiedział o jej istnieniu. Dla poprawnego stosowania tej zasady konieczne jest, aby wszystkie akty prawne były publikowane w sposób umożliwiający każdemu zapoznanie się z nimi (w Polsce jest to realizowane poprzez obowiązek publikacji powszechnie obowiązujących źródeł prawa w Dzienniku Ustaw, a pozostałych aktów w Monitorze Polskim).

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignorantia_iuris_nocet


O prawie budowlanym

Prawo budowlane w naszym kraju jest bardzo skomplikowane i nadmiernie restrykcyjne. Wielu ludzi łamie to prawo z powodu niewiedzy - mało kto wie, że postawienie ogrodzenia wymaga co najmniej zgłoszenia. Napisałam co najmniej, ponieważ jeżeli chcemy postawić coś solidniejszego, niż zwykła siatka, potrzebne będzie... tak, dokładnie - POZWOLENIE NA BUDOWĘ.

Regularnie pojawiają się informacje o tym, że pozwolenie na budowę zostanie zniesione, jednak póki co - nic takiego się nie stało.

Wielu z nas odetchnęłoby z ulgą, jeżeli przepisy prawa budowlanego uległyby liberalizacji. Jednak na razie to tylko pobożne życzenia.

Kary za samowole budowlane są wysokie, a to co kwalifikuje się pod to pojęcie może przerazić.

Pozwolenie na budowę znacznie wydłuża proces powstawania budynku, ponieważ na wszystkie potrzebne dokumenty, trzeba czekać. A jest tego naprawdę dużo. Czy warto poczekać z budową domu na liberalizację przepisów? Nie sądzę. Ponieważ może się okazać, że się nie doczekamy.


Waga do sklepu

Zapraszam do przeczytania poradnika na temat wag sklepowych i zapoznania się ze stroną serwis wag bielsko

Definicja wagi

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga


O kasie fiskalnej

Kasa rejestrująca ? urządzenie elektroniczne, służące do rejestracji obrotu oraz kwot podatku należnego ze sprzedaży detalicznej.

Niektóre z kas rejestrujących stosowanych na świecie nie posiadają pamięci fiskalnej lub nie stanowi ona źródła naliczania podatku VAT, a dane o obrotach rejestrowane są w zewnętrznej zabezpieczonej pamięci np. kraje takie jak: Szwecja, Serbia, niektóre kraje w Afryce.

Stosowane w Polsce, podobnie jak we Włoszech, Grecji kasy rejestrujące to kasy fiskalne wyposażone w pamięć fiskalną, o właściwościach OTP (ang. one time programing), oznaczone unikalnym numerem tzw. numerem unikatowym, w której na zakończenie doby sprzedaży zapisywane są co najmniej kwoty netto i podatku według poszczególnych stawek VAT, a także łączna kwota podatku i łączna kwota należności brutto.

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej. Sprzedaż niektórych grup towarów (np. alkoholu, papierosów) obligatoryjnie podlega rejestracji za pomocą kas bez względu na wysokość obrotu. Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik (kasjerka, sprzedawca) ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport fiskalny dobowy. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale, bez możliwości zmiany, zapisany do pamięci fiskalnej kasy z rozbiciem na poszczególne, zaprogramowane stawki PTU.

Ze względu na konstrukcję kasy fiskalne można podzielić na typowe kasy ECR (ang. Electronic Cash Register) współpracujące z PC, systemy typu POS/EPOS (ang. Electronic Point of Sale), drukarki fiskalne, kasy komputerowe oraz terminale kasowe.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


Definicja wagi elektronicznej

Waga elektroniczna ? waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni ładunku przy udziale siły grawitacji (urządzenia mierzące masę na podstawie iloczynu objętości i gęstości nie są wagami). W szczególnych przypadkach waga elektroniczna może być stosowana jako urządzenie do wyznaczania gęstości (waga z gęstościomierzem np. Waga Reimanna-Parowa) lub analizowania wilgotności próbki (wagosuszarka).

Przetworniki siły (w tym tensometryczne) stosowane w wagach najczęściej posiadają certyfikat badań zgodnie z wymaganiami zalecenia Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej OIML R60.

Wagi elektroniczne dzielimy zgodnie z terminologią prawną i OIML ze względu na ich funkcje i sposób działania:

1) Wagi nieautomatyczne (OIML R76 Non-Automatic Weighing Instrument) - to przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy najczęściej z pomocą operatora i do wyznaczania masy w danej chwili, nie ciągle. Przykładem takich wag są: wagi powszechnie znane ze sklepów (klasy dokładności III), wagi platformowe do ważenia pojazdów w stacjach diagnostycznych lub magazynach, wagi laboratoryjne (klasy dokładności I). Wagi hakowe znajdujące się np. w suwnicy również są wagami nieautomatycznymi. Waga podkładana pod koło jest również wagą nieautomatyczną. Waga tego rodzaju może być również zainstalowana pod zbiornikiem cieczy. Legalizowane wagi nieautomatyczne mają określone cztery klasy dokładności : I (laboratoryjne o najwyższej dokładności), II (laboratoryjne), III (powszechnego stosowania np. sklepowe) i IV (powszechnego stosowania, mniej dokładne).

2) Wagi automatyczne: Wagami automatycznymi są przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy bez udziału operatora w procesie ważenia, ich zastosowanie wynika z mechanizacji i przyspieszenia procesu produkcji, pakowania i załadunku oraz określania należności za towar w przypadku rozliczeń między podmiotami. Wagi automatyczne mają najczęściej dokładność od 0,25 do 2% w zależności od klasy dokładności. Wagi automatyczne dzielimy na:

"Dla pojedynczych ładunków" (OIML R51 Catchweighing Automatic Weighing Instrument)- to wagi służące do wyznaczania masy ładunków jednolitych lub ich kontroli: Przykładem takich wag mogą być: linie etykietujące towary np. ser w sklepie na tacce posiada etykietę ("wagi etykietujące" "price-labeling"), wagi kontrolne1 odrzucające opakowania, których masa nie mieści się w zadanych granicach (tzw. "wagi kontrolujące", "checkweigher"). W tej kategorii prawnej ujęto również wagi znajdujące się w ramieniu ładowarki (pojazdu z łyżką), wówczas proces ważenia następuje w trakcie podnoszenia załadowanego na łyżkę ładowarki materiału.
"Porcjujące" (OIML R60 Gravimetric Filling A.W.I.) - wagi służące do odmierzenia jednej porcji materiału. Przykładem takiej wagi jest linia napełniająca do butelek płyn lub proszek do opakowania. Waga tego rodzaju steruje systemem napełniającym opakowanie.
"Przenośnikowe" (OIML R50 Continous Totalising A.W.I.) - wagi zamontowane w taśmociągach przenoszących towary masowe, zainstalowane w kopalniach, elektrociepłowniach, żwirowniach i kamieniołomach. Proces ważenia odbywa się poprzez całkowanie chwilowych wyników pomiaru.
"Odważające" (OIML R107 Discontinous Totalising A.W.I.) - wagi służące do pomiaru sumy towaru masowego poprzez sumowanie kolejnych cząstkowych pomiarów, dla przykładu waga umieszczona pod silosem zboża lub cementu napełniającym wagony lub ciężarówki.
"Do ważenia pojazdów w ruchu" (OIML R134 dla samochodów oraz OIML R106 dla wagonów) - służące jak ich nazwa wskazuje do pomiaru pojazdu w trakcie jego przejazdu. System elektroniczny i pomiarowy wagi jest skonstruowany tak, aby odróżnieniu od wagi nieautomatycznej platformowej, nie zachodziła konieczność zatrzymania pojazdu na nośni wagi, pod warunkiem poruszania się pojazdu ze stałą prędkością. Wagi tego rodzaju są najczęściej wbudowane w konstrukcję drogi lub układu torowego.

Podział wag elektronicznych ze względu na konstrukcję mechaniczną

waga elektroniczna z siłownikiem elektrycznym (konstrukcja z mechanizmem)
waga elektroniczna z przetwornikiem siły np. tensometrem (brak mechanizmu)
waga hybrydowa (występuje mechanizm oraz tensometr)


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna


Waga do sklepu

Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.

W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.

Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.


O budowie wagi

Budowa wagi elektronicznej z mechanizmem

Waga elektroniczna różni się nieco od pospolitej wagi mechanicznej lub sprężynowej, aczkolwiek wykorzystuje ona jej podstawowe założenia techniczne. Waga mechaniczna (dźwigniowa) skonstruowana jest w taki sposób iż do ważenia potrzebny jest wzorzec masy, który obecny jest przez cały czas na jednej z szal. Na drugiej szali umieszcza się przedmioty których masę chcemy ustalić. W przypadku nowoczesnych systemów wyznaczania masy (wag elektronicznych) do dyspozycji mamy tylko jedną szalkę.

Konstrukcja:

nośnia ładunku (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.)
mechanizm wraz z siłownikiem i systemem zawieszek oraz cięgieł
odważniki do kalibracji wewnętrznej
płytka przetwornika cyfrowo-analogowego (A/D)
płytka główna wraz z wyświetlaczami
klawiatura oraz zestaw złącz do komunikacji z komputerem itp.
poziomica

Mechanizm i zasada działania wagi bez mechanizmu

waga ma ramę stanowiącą konstrukcję wagi
na ramie umocowany jest przynajmniej 1 przetwornik pomiarowy (eng: load cell, może to być przetwornik tensometryczny, przetwornik indukcyjny, przetwornik kamertonowy3 lub inny rodzaj przetwornika)
na przetwornikach jest osadzona nośnia wagi (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.), na której umieszczamy ładunek (lub ładunek jest umieszczony przez urządzenie podające),

po położeniu przedmiotu na nośni wagi, w wyniku działania siły ciężkości następuje odkształcenie przetwornika pomiarowego,
w wyniku nacisku i odkształcenia przetwornika następuje zmiana jego właściwości elektrycznych (w przypadku tensometrów - zmiana oporu), w przypadku czujników indukcyjnych zmiana sygnału następuje w wyniku przemieszczenia cewki wewnątrz przetwornika,
odpowiednio skalibrowany moduł sterujący wagą (tak zwany "miernik, miernik wagowy" w terminologii norm ang. "indicator") przelicza zmianę sygnału elektrycznego na przypisaną dla niego wartość masy i podaje wynik ważenia,


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna


O kasach

Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.

W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.

Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:

drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


wtorek, 20 stycznia 2015

O fotografii

Polecam Fotografia ślubna Gorzów

Tacy fotograficy

Fotografia ślubna to nie jest zbyt dobrze postrzegana dziedzina wśród fotografów profesjonalistów. Najczęściej odbierana jest jako tak zwana "chałtura", nie ma miejsca na artystyczną finezje, bo trzeba zadowolić klienta. Ale to nie do końca prawda.

Dobry fotograf (portrecista) potrafi z czegoś tak komercyjnego i "przaśnego", jak fotografia ślubna zrobić coś wyjątkowego.

Tylko, że tacy fotograficy bardziej się cenią i nie narzekają na brak klientów - rezerwować trzeba z dużym wyprzedzeniem. Jednak pamiętajmy, ze zdjęcia ślubne mają być pamiątką nie tylko na całe życie, ale i pokolenia - jak się ogląda wytwory niektórych "artystów", to naprawdę jest się czego wstydzić. Ten jeden raz w życiu, warto sprawę przemyśleć, pooglądać portfolia wielu fotografów zanim podejmiemy ostateczną decyzję. Jeszcze jedna ważna uwaga - nie zawsze to, co widać na stronie internetowej dobrze prezentuje umiejętności fotografa - najlepiej, jeśli oprócz standardowej galerii jest jeszcze blog, gdzie wrzucane są na bieżąco efekty pracy. Ba, zdarza się nawet kradzież cudzych zdjęć i podpisywanie własnym nazwiskiem.

Przede wszystkim ustalmy budżet, jakim dysponujemy. Czasem warto zrezygnować z czegoś (na przykład z zaproszenia dalekiej rodziny), aby więcej przeznaczyć na zdjęcia. Jednak rzeczywistość wygląda inaczej - to najczęściej na fotografii ślubnej oszczędza się najczęściej. A jakie są skutki? Zdjęcia źle technicznie wykonane, dziwne plenery, czy też po prostu nieudane kadry.


Dobre zdjęcie broni się samo

Pozostajemy w temacie ślubnych zdjęć. Ten artykuł będzie dla tych, którzy mają większe wymagania. Jeżeli zależy wam na naprawdę wyjątkowych fotografiach ślubnych, to czeka was niełatwe zadanie.

Jak wspominałam, poziom przeciętnych fotografii ślubnych jest dość niski. nie cieszy mnie to, ponieważ warto promować dobrą fotografię i uwrażliwiać odbiorców. Niestety, większość fotografów o fotografii czasami nie ma żadnego pojęcia. Kadry centralne, prześwietlenia, zły dobór światła, czy też sztuczne pozy pozujących par, tworzą mieszankę nie do zniesienia. A do tego fatalna obróbka zdjęć, która wielu "profesjonalistów" kwalifikowałaby do tytułu "mistrzów Photoshopa".

To tyle, jeżeli chodzi o fakty. Prawdę mówiąc, nie brakuje na szczęście dobrych fotografów ślubnych, którzy robią całkiem dobre zdjęcia - naturalne kadry, prawidłowe oświetlenie, przemyślane sesje. Do tego minimalna obróbka, lekki retusz, korekcja światła, czy nasycenia - do tego nawet nie trzeba Photoshopa!

Pamiętajmy - dobre zdjęcie broni się samo. I będzie się bronić z upływem czasu, natomiast kiczowate przeróbki w Photoshopie będą po prostu powodem do wstydu. Warto to wziąć pod uwagę.


Nie zostawiajcie na koniec decyzji

Ślub to bardzo wysokie wydatki i organizacyjne wyzwanie. Wynajęcie sali, zaproszenie gości, wybór menu, fotograf. I o tej ostatniej kwestii będzie ten tekst.

Przede wszystkim - jeżeli zamierzamy się pobrać w sezonie letnim, powinniśmy się liczyć z tym, ze fotograf może mieć już pełny grafik. Nie zapominajmy, że śluby odbywają się zazwyczaj w soboty, więc ktoś inny może nam "sprzątnąć" fotografa sprzed nosa. Z tego powodu doradzam wczesną rezerwację, aby uniknąć problemów. Zwłaszcza, jeżeli wymarzyliśmy sobie, że ta konkretna osoba będzie robić nam zdjęcia.

Przejrzyjmy nie tylko galerię na stronie fotografa, ponieważ lądują tam wyłącznie wyselekcjonowane, najlepsze zdjęcia. Zwróćmy uwagę również na bloga - tam najczęściej są zdjęcia z każdego ślubu, a jeżeli nie, to na pewno będzie ich więcej, niż w portfolio. A jeżeli fotograf nie ma bloga? Cóż, to nie za dobrze o nim świadczy.

Kolejna kwestia, to wymagajmy podpisania umowy, żeby nie wyszły potem jakieś dodatkowe koszty. Najkorzystniej podpisać umowę precyzującą zakres wykonanych przez fotografa prac (ilość zdjęć, fotoksiążka, itd.).

Podsumowując - nie zostawiajcie na koniec decyzji o wyborze fotografa, ponieważ może się to skończyć stresującymi sytuacjami.


Zdjęcia podobają nam się najbardziej

Jak wybrać fotografa na swój ślub i czym się kierować? Obecnie łatwiej jest wybrać dobrego fotografa, ponieważ wystarczy wpisać odpowiednią frazę w Google i znaleźć kilka stron internetowych, zawierających portfolio konkretnego fotografa. Przeglądamy galerię i decydujemy czyje zdjęcia podobają nam się najbardziej.

To wydaje się proste. Ale wiadomo - jest jeszcze kwestia ceny oraz terminu. Zazwyczaj naprawdę dobrzy fotograficy mają napięty grafik i trzeba odpowiednio wcześniej zarezerwować termin.

Jedna ważna kwestia - niestety, ale nie zawsze zdjęcia znajdujące się w internetowej galerii świadczą o poziomie artystycznym autora. To się czasami zdarza, że niektórzy po prostu kradną prace innym i podpisują się pod tym. Dobrze jest to dokładnie sprawdzić - koniecznie zanim podpiszemy umowę, przejrzyjmy opinie w internecie, albo znajdźmy profil autora na jednym z portali fotograficznych. Najlepsi dbają o swoją renomę i zależy im na szerokim odbiorze swoich prac. Przecież fotografia ślubna również jest sztuką! Mimo, że użytkową.


Rynek jest wolny

Fotografia ślubna w aspekcie technicznym to również temat warty poruszenia. No to jedziemy.

Jak wspominałam, mimo że poziom przeciętnych fotografii ślubnych jest zasadniczo raczej niski, to zdarzają się również fotografie bardzo dobre. O czym nie wolno zapominać, to fakt, że to nie aparat robi zdjęcia, ale człowiek, który ma konkretne doświadczenie, pasję i talent.

To są trzy najbardziej istotne czynniki. Pamiętajmy, że fotografia jest częścią sztuki. Najczęściej ma charakter użytkowy, jednak powinna reprezentować pewien poziom. Oczywiście nie mam tutaj na myśli rodzinnych ujęć, czy tez "społecznościowych" fotek. Chodzi mi o to, ze jeśli ktoś za te zdjęcia płaci, to powinny być warte tego - koniec kropka. A zdarza się że wśród tzw. profesjonalistów, poziom jest niższy, niż ambitniejszych amatorów, którzy na zdjęciach nie zarabiają. I tak nie może być.

Jednak rynek jest wolny, ktoś za te zdjęcia przecież z własnej woli zapłacił. No właśnie... jednak nie zawsze jest to takie uczciwe. W internecie można znaleźć opowieści wielu par, które zostały po prostu oszukane, bo "profesjonalista" pokazał im zdjęcia, które tak naprawdę nie są jego autorstwa. I na tej podstawie Państwo Młodzi podjęli decyzję o zatrudnieniu. Smutne, ale to się zdarza. Dlatego należy porządnie zweryfikować danego fotografa, bo naprawdę złe zdjęcia mogą zrujnować ten ważny dzień.


Gdzie kupić wagę do sklepu?

Poradnik na temat wag do sklepu wagi elektroniczne bielsko

Co to jest kasa fiskalna?

Kasa rejestrująca ? urządzenie elektroniczne, służące do rejestracji obrotu oraz kwot podatku należnego ze sprzedaży detalicznej.

Niektóre z kas rejestrujących stosowanych na świecie nie posiadają pamięci fiskalnej lub nie stanowi ona źródła naliczania podatku VAT, a dane o obrotach rejestrowane są w zewnętrznej zabezpieczonej pamięci np. kraje takie jak: Szwecja, Serbia, niektóre kraje w Afryce.

Stosowane w Polsce, podobnie jak we Włoszech, Grecji kasy rejestrujące to kasy fiskalne wyposażone w pamięć fiskalną, o właściwościach OTP (ang. one time programing), oznaczone unikalnym numerem tzw. numerem unikatowym, w której na zakończenie doby sprzedaży zapisywane są co najmniej kwoty netto i podatku według poszczególnych stawek VAT, a także łączna kwota podatku i łączna kwota należności brutto.

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej. Sprzedaż niektórych grup towarów (np. alkoholu, papierosów) obligatoryjnie podlega rejestracji za pomocą kas bez względu na wysokość obrotu. Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik (kasjerka, sprzedawca) ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport fiskalny dobowy. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale, bez możliwości zmiany, zapisany do pamięci fiskalnej kasy z rozbiciem na poszczególne, zaprogramowane stawki PTU.

Ze względu na konstrukcję kasy fiskalne można podzielić na typowe kasy ECR (ang. Electronic Cash Register) współpracujące z PC, systemy typu POS/EPOS (ang. Electronic Point of Sale), drukarki fiskalne, kasy komputerowe oraz terminale kasowe.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


Definicja wagi

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga


Definicja wagi elektronicznej

Waga elektroniczna ? waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni ładunku przy udziale siły grawitacji (urządzenia mierzące masę na podstawie iloczynu objętości i gęstości nie są wagami). W szczególnych przypadkach waga elektroniczna może być stosowana jako urządzenie do wyznaczania gęstości (waga z gęstościomierzem np. Waga Reimanna-Parowa) lub analizowania wilgotności próbki (wagosuszarka).

Przetworniki siły (w tym tensometryczne) stosowane w wagach najczęściej posiadają certyfikat badań zgodnie z wymaganiami zalecenia Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej OIML R60.

Wagi elektroniczne dzielimy zgodnie z terminologią prawną i OIML ze względu na ich funkcje i sposób działania:

1) Wagi nieautomatyczne (OIML R76 Non-Automatic Weighing Instrument) - to przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy najczęściej z pomocą operatora i do wyznaczania masy w danej chwili, nie ciągle. Przykładem takich wag są: wagi powszechnie znane ze sklepów (klasy dokładności III), wagi platformowe do ważenia pojazdów w stacjach diagnostycznych lub magazynach, wagi laboratoryjne (klasy dokładności I). Wagi hakowe znajdujące się np. w suwnicy również są wagami nieautomatycznymi. Waga podkładana pod koło jest również wagą nieautomatyczną. Waga tego rodzaju może być również zainstalowana pod zbiornikiem cieczy. Legalizowane wagi nieautomatyczne mają określone cztery klasy dokładności : I (laboratoryjne o najwyższej dokładności), II (laboratoryjne), III (powszechnego stosowania np. sklepowe) i IV (powszechnego stosowania, mniej dokładne).

2) Wagi automatyczne: Wagami automatycznymi są przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy bez udziału operatora w procesie ważenia, ich zastosowanie wynika z mechanizacji i przyspieszenia procesu produkcji, pakowania i załadunku oraz określania należności za towar w przypadku rozliczeń między podmiotami. Wagi automatyczne mają najczęściej dokładność od 0,25 do 2% w zależności od klasy dokładności. Wagi automatyczne dzielimy na:

"Dla pojedynczych ładunków" (OIML R51 Catchweighing Automatic Weighing Instrument)- to wagi służące do wyznaczania masy ładunków jednolitych lub ich kontroli: Przykładem takich wag mogą być: linie etykietujące towary np. ser w sklepie na tacce posiada etykietę ("wagi etykietujące" "price-labeling"), wagi kontrolne1 odrzucające opakowania, których masa nie mieści się w zadanych granicach (tzw. "wagi kontrolujące", "checkweigher"). W tej kategorii prawnej ujęto również wagi znajdujące się w ramieniu ładowarki (pojazdu z łyżką), wówczas proces ważenia następuje w trakcie podnoszenia załadowanego na łyżkę ładowarki materiału.
"Porcjujące" (OIML R60 Gravimetric Filling A.W.I.) - wagi służące do odmierzenia jednej porcji materiału. Przykładem takiej wagi jest linia napełniająca do butelek płyn lub proszek do opakowania. Waga tego rodzaju steruje systemem napełniającym opakowanie.
"Przenośnikowe" (OIML R50 Continous Totalising A.W.I.) - wagi zamontowane w taśmociągach przenoszących towary masowe, zainstalowane w kopalniach, elektrociepłowniach, żwirowniach i kamieniołomach. Proces ważenia odbywa się poprzez całkowanie chwilowych wyników pomiaru.
"Odważające" (OIML R107 Discontinous Totalising A.W.I.) - wagi służące do pomiaru sumy towaru masowego poprzez sumowanie kolejnych cząstkowych pomiarów, dla przykładu waga umieszczona pod silosem zboża lub cementu napełniającym wagony lub ciężarówki.
"Do ważenia pojazdów w ruchu" (OIML R134 dla samochodów oraz OIML R106 dla wagonów) - służące jak ich nazwa wskazuje do pomiaru pojazdu w trakcie jego przejazdu. System elektroniczny i pomiarowy wagi jest skonstruowany tak, aby odróżnieniu od wagi nieautomatycznej platformowej, nie zachodziła konieczność zatrzymania pojazdu na nośni wagi, pod warunkiem poruszania się pojazdu ze stałą prędkością. Wagi tego rodzaju są najczęściej wbudowane w konstrukcję drogi lub układu torowego.

Podział wag elektronicznych ze względu na konstrukcję mechaniczną

waga elektroniczna z siłownikiem elektrycznym (konstrukcja z mechanizmem)
waga elektroniczna z przetwornikiem siły np. tensometrem (brak mechanizmu)
waga hybrydowa (występuje mechanizm oraz tensometr)


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna


Drukarka fiskalna

Drukarka fiskalna ? urządzenie rejestrujące przychody pochodzące ze sprzedaży detalicznej na potrzeby rozliczenia podatku (dochodowego i VAT).
Informacje techniczne

W odróżnieniu od kasy fiskalnej, drukarka fiskalna nie może pracować samodzielnie (bez podłączenia do komputera) i jej zadanie polega jedynie na rejestracji oraz wydruku paragonów. Wchodzi w skład komputerowych systemów sprzedaży (np. kas POS). Do rejestracji paragonu na drukarce fiskalnej można użyć dowolnego programu komputerowego potrafiącego sterować drukarką przy pomocy złącza RS-232 lub USB. Programy korzystające z drukarek fiskalnych nie muszą mieć homologacji, a protokół komunikacyjny jest jawny i dostępny zwykle na stronach WWW producentów drukarek.

Modele obecnie posiadające homologację do pracy w Polsce stosują port RS-232 jako główne medium komunikacyjne. Porty USB są skonfigurowane w ten sposób, że w systemie są widoczne jako RS-232 (wirtualne porty szeregowe).
Drukarki fiskalne w Polsce

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej lub drukarki fiskalnej.

Drukarka fiskalna drukuje paragony fiskalne dla klientów oraz, na rolce kontrolnej ich kopie przeznaczone do archiwum. Wydrukowany paragon fiskalny musi być po sprzedaży wręczony klientowi. Kopie zachowane na rolkach kontrolnych muszą być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat. Obecnie prowadzone są prace legislacyjne nad taką zmianą prawa, aby kopie dokumentów mogły być przechowywane w postaci elektronicznej.

Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport dobowy fiskalny. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale zapisany w niekasowalnym module fiskalnym drukarki.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_fiskalna


Kasy fiskalne - z wikipedii

Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.

W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.

Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:

drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


Waga w sklepie

Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.

W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.

Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.


sobota, 17 stycznia 2015

Dekoracje na święta

Warto zadbać o dobry wystrój swojego wnętrza. Dużo w tym aspekcie mogą zrobić poduszki ozdobne

Oto krótki poradnik na ten temat.

Definicja poduszki

Poduszka ? małe i zwykle miękkie podparcie dla głowy, używane jako podstawowy element posłania podczas snu w łóżku lub jako podparcie/izolacja dla ciała używane na kanapie czy krześle.
Porcelanowa poduszka chińska

Poduszka zawiera miękkie wypełnienie wykonywane z różnych materiałów (gąbka, syntetyczne wypełnienia, pióra). Tradycyjnie częstym wypełnieniem była słoma, lecz jest ona niewygodna i dzisiaj rzadko używana. Kiedyś bogaci używali piór i puchu; dzisiaj najczęściej używa się sztucznych wypełnień. Wypełnienie jest otoczone okryciem wykonanym z tkaniny, tzw. wsypą. Poduszki przechowywane są w poszewkach, cienkim pokryciu tkaninowym, które może być często i łatwo zmieniane i prane. Jednak nawet przy regularnym praniu poszewek poduszki gromadzą duże ilości brudu i znaczną liczbę mikroorganizmów na wypełnieniu i polecane jest wymienianie ich co kilka lat, zwłaszcza u alergików.

Poduszki mają długą historię, były używane przez prawie wszystkie osiadłe ludy w celu poprawy jakości życia. Początkowo były używane głównie przez bogatych, znaleziono je w grobach starożytnego Egiptu. Trudności złożonych technik barwienia i szycia poprowadziły do rozwoju poduszek jako formy sztuki, z wysoko dekorowanymi poduszkami stającymi się cennymi towarami najpierw w Chinach, a później w średniowiecznej Europie. Rewolucja przemysłowa spowodowała masową produkcje dekorowanych tekstyliów i dekorowane poduszki stały się powszechne w milionach domów.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Poduszka


Jest ich całe mnóstwo

Od czasów najdawniejszych jednym z przejawów sztuki było dekorowanie wnętrz mieszkalnych. Na przestrzeni wieków oprócz coraz bardziej wymyślnych mebli czy sprzętów ludzie zaczęli zwracać coraz większą uwagę na dekorowanie ich małymi przedmiotami. I tak w naszych czasach jednym z najpopularniejszych dekorów stały się poduszki. Jest ich całe mnóstwo: od małych po duże, gładkie i wzorzyste, z różnymi rodzajami wkładu, różnego gatunku tkanin, ale wszystkie łączy jedna wspólna cecha ? zawsze są przytulne. Bo taka ich funkcja. Mają umożliwić nam utulenie się, znalezienie odrobiny wytchnienia, spokoju.
Szczególnie przydatne są po ciężkim dniu pracy, szkoły, etc, gdy kładziemy się na sofie w salonie i choć na chwilę chcemy dać trochę komfortu głowie. Wówczas sięgamy po najbliższego jaśka. Nie wspominając już o ich ogromnym znaczeniu na łóżku sypialnianym. Wtedy właśnie, dzięki odpowiedniej poduszce możemy zasnąć spokojnie i obudzić się wypoczętymi.
Jedną z inspiracji do dekorowania domów są podróże, które odbywamy. Czy to do dalekich, egzotycznych krajów czy do tych położonych na wyciągnięcie ręki. Pragniemy zabrać z nich jak najwięcej wspomnień, a przecież poduszki mamy cały czas na widoku ? na kanapie, fotelu, łóżku. Gdy tylko na nie spojrzymy natychmiast na myśl przychodzą wojaże. W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroki wachlarz wzorów, które mogą spełniać funkcję swoistego rodzaju pamiątki z podróży. Piaski pustyni, złoto Inków i Majów, śniegi Skandynawii, czar marokańskich nocy, malachit z Nowej Zelandii, powab Jedwabnego Szlaku, piaskowiec Radżastanu, błękit Karaibów, palmy na seszelskich plażach ? te i wiele innych wzorów czekają na Państwa, by zabrać Was ponownie w podróż?


Produkcja Bawełny

Od tysiącleci bawełna służyła na obszarach o klimacie tropikalnym do wytwarzania lekkich tkanin. Podejrzewa się, że Egipcjanie znali bawełnę już 12 tys. lat p.n.e.potrzebne źródło, ślady włókien bawełnianych z ok. 7 000 p.n.e. znaleziono w jaskiniach w Meksyku, badania archeologiczne dowodzą, że różne gatunki bawełny uprawiano w Ameryce Południowej i Indiach kilka tysięcy lat temu. Najstarsza wzmianka o bawełnie w źródłach pisanych pochodzi sprzed ponad 3 tysięcy lat ? jest zawarta w Rygwedzie. Ok. pięciuset lat później, grecki historyk Herodot (484-426 r.p.n.e.) tak pisał o indyjskiej bawełnie: Rosną tam dziko drzewa, których owocem jest wełna piękniejsza i lepsza od owczej. Mieszkańcy Indii wytwarzają z tej drzewnej wełny swe odzienie.

Pod koniec XVI w. p.n.e. bawełnica weszła do uprawy w cieplejszych regionach obu Ameryk, Afryki i Eurazji.

Produkcja bawełny w Indiach zmniejszyła się wraz z rewolucją przemysłową w Anglii, gdy wynaleziono maszyny włókiennicze, takie jak przędzarka (1764), rama przędzalnicza (1769) i mechaniczne krosno tkackie (1786), umożliwiające masową produkcję tkanin na gruncie brytyjskim. Kolejnym usprawnieniem stało się wynalezienie odziarniarki bawełny w 1793 r. przez Eliego Whitneya.

Dziś bawełnę produkuje się w wielu częściach świata ? do wspomnianych wcześniej dołączyła Europa i Australia. Selektywna uprawa bawełnicy pozwoliła na zwiększenie wydajności. W 2002 r. obszary uprawne bawełnicy liczyły 330 tys. km?, a zbiór czystej bawełny w tym roku wyniósł 21 mln ton o wartości 20 miliardów dolarów. Ceny bawełny 17 lutego 2010 na rynkach terminowych osiągnęły 2 dolary za buszel1.
Szkodnik bawełny kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis)
Gąsienica szkodnika bawełny słonecznica amerykańska (Helicoverpa. zea), znanej także jako ćma bawełniana Corn Earworm, Cotton Bollworm.

Przemysł bawełniany opiera się w dużej mierze na środkach chemicznych ? nawozach i środkach owadobójczych, choć niektórzy plantatorzy skłaniają się ku metodom ekologicznym. Najgroźniejszym szkodnikiem bawełny jest kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis).

Obecnie bawełnę zbiera się głównie za pomocą maszyn, usuwających albo samo włókno, albo odrywających całe torebki nasienne. Drugi sposób sprawdza się szczególnie w rejonach wietrznych, po defoliacji (pozbawieniu roślin liści metodą chemiczną lub występującym naturalnie po przymrozkach).


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bawe%C5%82na_%28w%C5%82%C3%B3kno%29